Heksje gaat logeren.

Het was vroeg in de morgen, en Heksje stond op Zonnestraaltje te wachten.
Ze was erg ongeduldig en stond van haar ene been op haar andere te springen.
Waar bleef Zonnestraaltje nu toch
Ze had juist zo`n leuk nieuwtje te vertellen.
Daar zag ze Zonnestraaltje al aankomen.
Heksje stond te springen en begon al te roepen....
"Ik ga logeren.....ik ga logeren" en ze sprong van plezier in het rond.
Zonnestraaltje moest erom lachen.
"Wat leuk, en waar ga je naar toe? vroeg ze.
"Naar mijn tante in het Laatste Bos, we noemen haar Tante Vergeetweleenswat,
omdat ze zo vergeetachtig is.

"Ja, Dat heb ik gehoord" lachte Zonnestraaltje.
"Ze vergeet soms haar bezem en dn weet ze niet waar die is"
" ja, dat is zo" zei Heksje ,Maar ik zeg altijd tante Wellie"
"Wanneer ga je logeren" vroeg Zonnestraaltje....
Ze vond het leuk voor Heksje dat ze ging logeren, maar ze zou haar vriendinnetje best wel missen.
" Nog 1 nachtje slapen en dan gaan we" zei Heksje
en haar hele gezichtje straalde van blijdschap.
"We?? zei Zonnestraaltje
" Ja, jij mag mee uit logeren"
Zonnestraaltje was sprakeloos, dat had ze nooit verwacht.
Logeren bij de tante van Heksje in het laatste bos.
Dat was toch echt wel spannend.
Zonnestraaltje en Heksje dansten in het rond.
"Ik moet mijn koffertje nog inpakken" zei Zonnestraaltje.
'Ja tuurlijk, zei Heksje "we moeten alles in orde maken voor de reis"
" En een kadootje kopen voor je tante" zei Zonnestraaltje
"Het is toch heel erg aardig van haar dat ik ook mee mag komen"
"Daar gaan we straks voor weg" zei Heksje geheimzinnig.
" Heb je al een idee wat voor kadootje we meenemen"Vroeg Zonnestraaltje
" Ja, we gaan een klein poesje voor haar halen" zei Heksje.
" Ze wou altijd een zwarte en er zijn bij de heksen bij het weitje nieuwe poesjes geboren
en ook een hele zwarte,die gaan we halen"

Heksje sprong weer in het rond van plezier.
"O wat leuk" Zonnestraaltje klapte in haar handen van pret
"Wanneer gaan we het halen?"
Ze kon haast niet meer wachten.
"We moeten een mandje hebben om hem in te doen."
"Ja" die heeft mijn moeder al gehaald"zei Heksje
"Hoera, hoera,wat leuk voor je tante en wij kunnen ook nog met hem spelen.
De twee vriendinnen hadden al pret bij het bedenken aan het gezicht van tante Vergeetweleenswat
als ze het kleine poesje zou zien.
Heksje holde naar huis om te vragen of ze het poesje konden ophalen.
"Het mag,het mag,
we mogen het nu halen" ze had het mandje bij zich.
Een zacht dekentje lag erin zodat het poesje zich niet kon bezeren en lekker warm en zacht in het mandje kon liggen.

Ze gingen op weg naar de heksen van het wei-tje.
Die hadden ook konijntjes.....
Maar ze keken alleen naar de poesjes.
Zes kleine bolletjes kropen in het rond.
"Oooooo, wat lief" ze wilde ze allemaal wel mee nemen,maar dat kon niet.
Het kleine zwarte poesje was een deugniet, dat zagen ze al aan zijn capriolen,
Hij holde achter de blaadjes aan die opwaaide en rolde over zijn kleine pootjes.
Een van de heksen pakte hem op en zette hem in het mandje.
" Goed op hem letten hoor" zei ze nog, maar Heksje en Zonnestraaltje hoorde het niet meer.
Met het mandje tussen hun in gingen ze vlug terug naar het huis van Heksje.
Nog 1 nachtje slapen en dan gingen ze logeren.
Wat een feest was dat.
" Ik ga nu naar huis om mijn spulletjes te pakken en dan ben ik hier morgen weer vroeg."zei Zonnestraaltje.
"Ja...leuk he" zei Heksje
Ik pas op het poesje en morgen gaan we naar tante,"
Ze lachtte alle twee.
" Tot morgen" riep Zonnestraaltje en ging gauw naar huis.
Morgen was er weer een dag en ze zouden vast wel avonturen beleven bij tante Vergeetweleenswat.