Ze
begreep niet waarom Heksje
er nog niet was.
Altijd was Heksje de eerste
,die bij de grote boom stond
te wachten .
Nu was ze er nog niet en
Zonnestraaltje werd een
beetje ongeduldig.
IK
denk dat ik maar even ga
kijken waar ze blijft.
Ze
vloog naar het huisje waar
Heksje woonde, alles was
daar stil en alle
gordijntjes waren dicht.
Hier
begrijp ik niks van; dacht
ze en ze ging naar het
slaapkamerraam van Heksje.
Ze hoorde heel zachtjes
huilen.
Ze klopte op het raam.
Hallo Heksje ,ik ben het
Zonnestraaltje" riep ze
zachtjes en tikte zachtjes
tegen het raampje aan.
Ga weg" riep Heksje.
Hier snapte Zonnestraaltje
helemaal niets meer van.
Heksje was juist altijd zo
blij als ze haar weer zag en
nu wilde ze haar niet meer
zien!
Wat is
er aan de hand ; vroeg ze
zachtjes bij het raam;
Ik kom niet ; snikte Heksje
Waarom dan niet;
riepZonnestraaltje weer
Er is iets ergs gebeurd, en
nu wil ik niet meer naar
buiten; klonk het verdrietig
Misschien kan ik je helpen; zei Zonnestraaltje
Niemand kan mij helpen, ik
ben zo verdrietig; snufte
Heksje achter het raam
Als je niks verteld weet ik
het ook niet en misschien
weet ik wel een oplossing;
probeerde Zonnestraaltje nog
een keer.
Als je niet gaat lachen;
klonk het een beetje
aarzelend
Natuurlijk lach ik niet; zei
Zonnestraaltje.
Ze begreep er niks
van.
Voorzichtig werd het
gordijntje een beetje open
geschoven,
maar Heksje bleef
er achter staan
Kom
nou, en vertel wat er aan de
hand is?; zei Zonnestraaltje
Voorzichtig kwam Heksje
tevoorschijn.
Dikke tranen rolde over haar
wangen en ze keek door een
brilletje wat parmantig op
haar neus stond.
Oh; zei Zonnestraaltje; je
hebt een bril op"
Ja, en dat is niet leuk, ze
lachen me allemaal
uit" Heksje keek verdrietig
naar haar vriendin.
Zonnestraaltje zag wel dat
Heksje erg verdrietig was.
Maar
waarom heb je nu ineens een
brilletje? vroeg ze
Ik ben al een paar keer
tegen een boom aan gevlogen
en nu moest ik naar de
brillenheks en die heeft
gezegd dat ik een bril moest
dragen"
Dat is toch helemaal niet zo
erg?
Kom mee dan zal ik je
laten zien dat het dan veel
beter voor je is"
Aarzelend kroop Heksje uit
het raam en liep achter
Zonnestraaltje aan,
Ze
stopte haar brilletje in
haar zak, zo die zette ze
niet op, dacht ze bij
zichzelf.
Waar gaan we naar toe" vroeg
ze aan Zonnestraaltje.
Kijk eens , hier op deze tak"
Heksje keek omhoog, ze zag
alleen maar een grote tak
van een boom,
daar was toch
niet bijzonders mee aan de
hand?
Grote takken zag ze elke dag.
Kijk nu eens goed " zei
Zonnestraaltje ze draaide
zich om naar Heksje en zag
dat ze haar brilletje had
afgezet
Ze glimlachte en zei nog
eens
Kijk eens goed"
.
Ik zie niet wat je bedoelt; zuchte Heksje
Zet nu je bril maar op en
kijk dan nog eens"
Heksje
zuchtte eens en zette haar
brilletje op.
Ze keek omhoog en zag een
klein vogelnestje
Dat is toch niks bijzonders? Zei ze
Nu moet je goed kijken" zei
Zonnestraaltje en ze keek
zelf ook ingespannen naar de
boom.
Heksje keek nog eens omhoog,
en ja hoor ze zag iets boven
de rand bewegen.
Ik zie wat
bewegen" fluisterde ze.
Ja,ik zie het ook , nu moet
je goed opletten"
Zonnestraaltje en Heksje
stonden op hun tenen om maar
niets te missen wat er
gebeurde in het kleine
nestje.
Er zitten kleine vogeltjes
in" opgewonden pakte Heksje
Zonnestraaltje bij haar arm.
Ssstttt, straks laat je ze
schrikken en rollen ze er
uit" fluisterde
Zonnestraaltje.
Opeens
kwam er een grotere vogel
aan
Kwetterend bleef hij op
de rand van het nestje
zitten een grote worm hing
uit zijn snavel en hij keek
met zijn kraaloogjes naar
Zonnestraaltje en Heksje,
Het was net of hij wilde
zeggen,
Wat doen jullie hier
maar hij zag al gauw dat ze
geen kwaad in de zin hadden
.
Hij wipte op de rand van het
nest en gaf de kleine
vogeltjes de grote worm ,
ze
piepte om het hardst voor
nog meer en de vogel vloog
weer weg om nog meer te
halen.
O...wat
lief he?" zei Heksje
Ja: zei Zonnestraaltje; En als
je je bril niet opzet, had
je het niet gezien"
Daar heb je gelijk in," zei
Heksje
Ik moet je nog wat laten
zien" Zonnestraaltje liep
verder het bos in,
Heksje liep achter haar aan.
Kijk
hier eens" ze boog een paar
takken opzij van een struik.
Heksje kwam naast haar staan
en tuurde ook door de struik
Daar zag ze op de grond een
klein egeltje zitten.
Zachtjes"f luisterde
Zonnestraaltje; Anders
schrikt ie"
Wat lief en wat klein
he" Heksje bleef verwonderd
staan kijken.
Dat had ze nog nooit gezien,
zo n klein egeltje zomaar
tussen de struiken
Hoe
wist je dat er hier een
egeltje zat"
Ik heb hem van de week al
gezien, zei Zonnestraaltje
Ik niet, ik heb hem helemaal
niet gezien"
Heksje keek een
beetje beteuterd.
Dat komt omdat je zonder je
bril het niet goed kan zien
en dan mis je een hoop leuke
dingen.Kijk maar eens om je
heen."
Heksje
keek om zich heen.
Ja , Zonnestraaltje had
gelijk.
Nu zag ze het ook,
De bomen
hadden bladeren met
verschillende kleuren en de
bloemen waren nog nooit zo
helder van kleur geweest .
Ze zette haar brilletje af
en keek nog eens.
Wat een verschil was dat,t
was net of de kleuren een
stuk minder mooi waren, een
heel stuk doffer.
Heksje
zette haar brilletje weer
op.
Daar had ze ook nog
helemaal niet aangedacht.
Laat iedereen maar zeggen
wat hij wil" zei ze;
Je hebt
gelijk hoor,ik moet me er
niets van aantrekken,wat een
ander zegt.
Ik zie met bril
veel beter en alles is ook
mooier".
Zonnestraaltje lachtte,
Ze
was blij dat haar
vriendinnetje niet meer
verdrietig was.
Huppelend gingen ze verder het bos in om nog meer moois te bekijken en
Heksje keek met heel andere
ogen in het rond.
Ze had een hoop moois gemist
toen ze haar brilletje nog
niet had, maar nu was ze er
blij mee.
En ze zou ook geen
ongelukken meer krijgen
omdat ze slecht kon zien en
dat was toch het
belangrijkste.
