Er bestaan veel verschillende soorten pepers.
Voor al deze pepers geldt echter dat de groene kleur aangeeft dat de peper onrijp is
En de rode kleur laat zien dat de peper rijp is.
In Nederland worden Spaanse pepers gekweekt in kassen.
Deze pepers zijn in het algemeen mild van smaak.
Aan het einde van de zomer worden pepers uit Spanje en Italië geïmporteerd, deze zijn in het algemeen pittiger dan de Nederlandse.
De Spaanse peper is afkomstig uit Zuid- en Midden-Amerika, waar ze al honderden jaren worden geteeld.
Europese kolonisten hebben deze soort pepers verspreid naar Azië.
Daar was het gebruik van pepers reeds ingeburgerd.
In Indonesië en Maleisië gebruikte men bijvoorbeeld kleine pepers die lombok rawit worden genoemd.
Door het veredelen van de Spaanse pepers met inheemse Aziatische pepers zijn aparte soorten pepers ontstaan.
Daardoor onderscheiden zij zich van de pepers die momenteel in Zuid- en Midden-Amerika voorkomen.
Aziatische pepers zijn in het algemeen scherper.
Een andere soort peper die in Nederland te koop is, is de Madame Jeanette.
Deze peper komt oorspronkelijk uit Suriname.
Maar komen ook voor in Thailand, Birma en Vietnam.
Deze pepers zijn bijzonder heet!
Naast rode en groene pepers komen op kleine schaal paarse en zwarte pepers voor.
In het algemeen is het oppassen met deze pepers: ze kunnen erg heet zijn.
Pepers bevatten veel vitamine C.
Het schoonmaken van pepers vergt enige uitleg.
De zaden van de peper (capsicum) bevat een prikkelende stof.
Deze stof is niet in water oplosbaar en kan brandende huid en ogen veroorzaken.
Door bij het schoonmaken plastic handschoenen (of plastic boterhamzakjes) aan te trekken kan de hete stof niet in contact komen met de huid.
Men gebruikt naar gelang de gewenste pittigheid of de hele pepers met zaad en al, of verwijdert de zaden tijdens het schoonmaken.
Heeft men toch te heet gegeten, dan helpt het eten van wat kroepoek, een hapje suiker of rijst.



Peper

Witte en zwarte peperkorrels hebben qua naam en pittigheid overeenkomsten.
De korrels zijn echter geen familie van de verse (Spaanse) pepers.maar zijn afkomstig van de peperplant.
Peper wordt veelal in de westerse keuken toegepast.
In Aziatische landen gebruikt men deze peper mondjesmaat.
Bij de Romeinen was het gebruik van peper reeds bekend.
Maar was toen 'peperduur'. Pas toen de Portugezen de vaarroute naar Azië ontdekten, werd peper in Europa bekend.
Ondermeer de Nederlanders haalden in de 17e eeuw scheepsladingen naar Europa.



Peperbessen groeien aan klimplanten in warme en vochtige gebieden.
Na het plukken van de bessen worden de korrels gedroogd.
Indien de onrijpe pepers niet worden gedroogd maar worden ingelegd in azijn, dan krijgt men groene peperkorrels.
Deze zijn in kleine blikjes en potjes te koop en worden voor gebruik met water afgespoeld.
Als de korrels worden gedroogd en verder niet bewerkt, heten ze zwarte peper.
Peperbessen die eerst aan de plant rijpen en na het plukken verder worden bewerkt en hun velletjes verliezen, heet witte peper.

Deze smaak van deze witte peper is minder aromatisch dan de zwarte en kan worden toegepast en blanke sauzen.
Rode peperkorrels worden ook rijp geoogst.
Zowel gedroogd als ingelegd verkrijgbaar.
De smaak is iets verfijnder en pittiger dan de groene peperkorrel.

Sansho-peper

Wordt in de Japanse keuken gebruikt.
De schilletjes van de sanshobes worden gedroogd en gemalen.
De peper heeft een unieke milde en pittige smaak en kan moeilijk worden vervangen door iets anders.
Wordt doorgaans toegepast in soepen en stoofgerechten met vis.

Poeder van cayennepeper/chilipeper

Worden beiden van gedroogde rode (Spaanse) peper gemaakt.
Alleen van verschillende pepersoorten.
De chilipeper wordt van mildere meer aromatische pepers gemaakt dan cayennepeper. Cayennepeper heeft een bijtende en scherpe smaak.
De peper werd van oorsprong vanuit Cayenne in Frans-Guyana naar Europa gebracht en daar verder verwerkt.

Anijspeper

Wordt ook wel Szetsjwan of Chinese peper genoemd.
De smaak van deze peper ontwikkelt zich geleidelijk in de mond zelf tot een vrij scherpe smaak.
Wanneer de poedervorm te lang wordt bewaard, verliest het zijn aroma en blijft alleen de scherpe smaak over.
Beter is het de gedroogde hele bessen te kopen en voor gebruik telkens enkele bessen zelf in de vijzel te malen.


 

Knoflooksaus met Spaanse Pepers

2 dl. olijfolie
2 teel. fijngehakte rozemarijn
4 rode spaanse pepers
4 tenen knoflook
1 sap van limoen
peper en zout

Snij de rode peper over de lengte doormidden, verwijder zaadjes en snipper de pepers zeer fijn.
Hak de knoflook zeer fijn.
Roer de limoensap druppelsgewijs door de olijfolie, voeg dan alle ingrediënten toe.
Maak op smaak af met peper en zout


Spaanse Peperjam

200 g grote, rode of groene Spaanse pepers
200 g uien, fijngesneden
250 ml suiker
125 ml water
1/2 tl zout
2 el citroensap

Snijd de pepers doormidden en verwijder eventueel de zaadjes
(dit maakt de sambal minder heet)
Breng de pepers met de uien, suiker, het water en citroensap in een steelpan aan de kook.
Roer tot de suiker is opgelost.
Kook circa 10 minuten zonder deksel boven een hoog vuur tot de saus indikt.
Doe de jam in hete, gesteriliseerde potten, sluit deze af en bewaar ze in de koelkast.

Lekker bij gegrild vlees

Spaanse Pepersaus

5 stuks gedroogde spaanse pepers
1,5 eetlepel olie
3 eetlepels fijngesneden knoflook
1 theelepel zout
3 eetlepels suiker
1 deciliter water
allesbinder

Verhit 1,5 eetlepel olie, doe er de knoflook en de gehalveerde Spaanse pepers bij
Roerbak 20 seconden.
Voeg daarna de overige ingrediënten toe en laat het geheel 2 minuten sudderen.
Serveer warm