De Droomreis

Er was een jongetje...zijn naam was Michel.
Hij had pijn in zijn mond, want hij had een tand verloren.
Hij was vroeg naar bed gegaan en zijn moeder gaf hem een aspirientje
Zijn tand die hij had bewaard lag onder zijn kussen.......
Want heel misschien kwam de tandenfee en ruilde ze zijn tand voor een kadootje.
Hij was heel benieuwd of ze zou komen.....en kroop onder de dekentjes en deed zijn ogen dicht
Al gauw viel hij in slaap en hoorde je zijn rustige ademhaling.

Het raam stond open en langzaam en heel voorzichtig kwam er een elfje naar binnen gevlogen.....
en nog eentje....en nog eentje.
Ze hadden zakjes met droomzand bij zich en strooide dat bij Michel in het rond.
Michel schrok wakker.....en wreef in zijn ogen.
Wat was dit allemaal?
Hij keek verbaasd in het rond.
Er zaten allerlei elfjes bij hem op bed en lachtte hem toe.
" Hallo Michel, wij komen van de tandenfee"zei een elfje
" En we nemen je vannacht mee"
" Waar gaan we dan naar toe" vroeg Michel, hij sliep nog half en dacht dat hij droomde.
"Dat is nog een verrassing" zeiden de elfjes en ze lachten zachtjes.
Ze vlogen rond zijn bedje en langzaam begon zijn bedje te zweven.......
Door het raam vloog zijn bedje.....
Michel was niet bang, de elfjes zongen zachtjes....
" Dag kleine man"
"Daar vlieg je dan"
"Hoog boven de bomen"
"Waar geen mens kan komen"
" Hoger en hoger"
"We gaan met de wind"
" Dat wil toch ieder mensenkind"
Michel keek rond....ze vlogen al heel hoog,
En ze gingen steeds hoger....bijna tot de maan....
In de wolken zag hij opeens een groot kasteel....
Grote torens op alle hoeken en er klonk trompet geschal.
Er stonden elfjes bij de torens en ze bliezen op kleine trompetjes.
"Daar komt Michel" riepen ze en wezen naar het bedje van Michel die langzaam aan kwam zweven.

                  
Zachtjes kwam het bedje op de grond terecht....
"Kom maar met me mee" sprak een van de elfjes.
Michel liep achter het elfje aan.
Hij keek zijn ogen uit.
Wat mooi was het hier,De muren leken wel zilver en de ramen waren net zeepbellen
Alle kleuren schitterde er doorheen.
Ze kwamen in een grote zaal....
Een grote stoel stond aan de andere kant.
Er zat een fee in de stoel die opstond en naar hem toe kwam.
" Hallo Michel" sprak ze met vriendelijke stem.
"Ik ben de tandenfee en ik vind het erg leuk dat je op bezoek komt."
" Alle kinderen die hun tand aan de tandenfee geven mogen op bezoek komen"
" Wat aardig van u" zei Michel.
Hij was erg onder de indruk van al het moois wat hij zag en van de vriendelijke fee.
" Je mag een kadootje uitzoeken"
Omdat je altijd zo aardig bent tegen iedereen en omdat je zo goed je tandjes poetst.
" Kom maar mee" Ze nam Michel bij de hand.
Ze gingen door een lange gang en kwamen in een grote zaal.
Planken vol met speelgoed hingen aan de muur.En kisten en kastjes zaten vol met spellen.
" Zoek maar iets uit" zei de fee.
Michel liep overal langs.....Hij zag zoveel mooie dingen.
Een trein....of een brandweerauto...en daar een grote bal....

Hij wist het niet...hij zag zoveel mooie dingen.
Opeens zag hij iets bruins in een hoek liggen....
Hij stapte erop af om te kijken wat het was.
Een bruine teddybeer lag op de grond....zijn oortje gescheurd en hij keek verdrietig.
Michel pakte de beer op en keek in de zwarte oogjes.
" Die wil niemand hebben" zei de fee " omdat zijn oortje gescheurd is"
" Maar ik wil hem wel hebben" zei hij.
" Weet je dat zeker?" roeg de fee.
" Ja, ik weet het zeker.
Deze wil ik hebben" zei Michel en drukte de beer tegen zich aan.
"Hij kan wel een vriendje gebruiken"
De fee lachtte
" Dat is het liefste wat ik in tijden gehoord heb"zei ze.
Ze nam Michel weer mee naar de andere zaal.
Hij kreeg een groot stuk taart.......
" Mijn tand doet niet meer pijn" zei hij verbaasd.
" Nee, dat is over" zei de fee en ze glimlachtte.

Ze streek over zijn bolletje.
"En nu moet je weer terug" sprak ze.
Ze liep met hem mee naar zijn bedje en stopte hem erin.
De teddybeer stevig tegen hem aan.

En zoeffffffff..................daar ging zijn bedje weer....
De elfjes zongen onderweg en Michel viel weer in slaap.
De volgende morgen werd hij wakker.....
Hij keek onder zijn kussen.
De tand was weg.....Hij dacht na.
Ik heb het toch gedroomd???Het was toch niet echt???
Hij wist het niet meer.
Toen zag hij de bruine teddybeer, hij zat aan zijn voeteneind en keek vriendelijk en niet verdrietig.
En zijn oortje was niet stuk maar heel.
" Zou ik toch niet gedroomd hebben" vroeg hij zichzelf af.
Hij pakte de beer en knuffelde hem even.
" Wij worden vriendjes" zei hij
En of ik gedroomd heb???????
Wie weet.....
 

                                        

 

 

 

Ik zou het leuk vinden als je in het gastenboek een berichtje achterlaat