Het verhaal van Spookje....

 

In het Spokenland was het een drukte van jewelste....
Grote en kleine spookjes holde in het rond.
Ze spookte in de bomen en het boo geroep hoorde je overal,
s`Avonds waren ze goed aan het oefenen.
Want je moest als spook toch iedereen goed kunnen laten schrikken.
Nou.....en dat konden ze wel.

Als ze het dorp in gingen waar de mensen woonde,
bleven de deuren dicht.
Niemand vond het leuk om door de spoken aan het schrikken gemaakt te worden.
Ze vonden het maar een stelletje griezels en lawaaimakers.
Er was ook een spookje die vond het helemaal niet leuk.
Hij wilde wel naar de school in het dorp en vriendjes worden met de kinderen.
Vriendjes die niet wegholde als er boo... geroepen werd.
Maar de kinderen uit het dorp wilde geen vriendjes zijn.

Het spookje werd er verdrietig van.
Hij had al een paar keer geprobeerd om vriendjes te worden,
maar de kinderen werden bang van hem en holde hard weg.
En hun ouders sloten de ramen en deuren.
" Waarom willen ze niet met me spelen"klaagde hij
"Ik wil ze toch niet bang maken"
" Maar je hebt hier toch ook vriendjes" zei zijn moeder.
Ze vond het sneu en verdrietig dat hij niet echt vrolijk kon wezen.


Op een dag kwam ze thuis en zei.....
" Eenmaal per jaar mag je met de kinderen uit het dorp spelen"
" Maar dat is een uitzondering en het kan maar 1 keer per jaar,
dan hebben de kinderen een groot feest.
"Waar en wanneer is dat" het spookje glunderde helemaal.
"Je moet goed oefenen om iemand aan het schrikken te maken" zei ze
"En je best doen op de spokenschool" zei zijn moeder.
Nou dat deed het spookje wel.
"Boooo.....booooo" klonk het.
Hij oefende zo hard dat zijn vriendjes er bang van werden.

Eindelijk was het zover.......
Zijn moeder had zijn mooie zondagse spoken outfit gewassen en gestreken.
Hij trok het aan....
" Mag ik nu naar het dorp naar de kinderen?" vroeg hij en stond te trappelen van ongeduld.
" Ja...je mag...maar je mag niet laten merken dat je een echte spook bent."
Dat vond het spookje heeeel gek.
" Maar ze zien het toch gelijk?" hij keek niet vrolijk.
Zijn moeder lachte.....
" Het is Halloween" zei ze lachend.
"En alle kinderen zijn verkleed als spook of als iets anders,
het is een soort spel wat ze spelen en alle kinderen krijgen snoep"
"Haaaaaaaa...nu snap ik het, ze zien niet dat ik een spook ben"
Hij sprong van opwinding in het rond.
"Precies" zei zijn moeder. " Ga nu maar gauw en veel plezier"

Dat liet het spookje zich geen 2 keer zeggen en hij ging op weg naar het dorp.
Hij hoorde al een hoop gejoel en boogeroep toen hij bij het dorp was.
Het hele dorp was versierd met pompoenen,ze hadden er gezichtjes in gesneden en er branden kaarsjes in.
En er hingen overal lampions.
Grote en kleine spookjes holde door elkaar heen en zongen liedjes.
Hij keek zijn ogen uit......
Er kwam een groepje kinderen aan die verkleed waren als spook
Ze riepen hem om met hun mee te doen.
Het spookje deed met ze mee en zingend  liepen ze  van deur tot deur.
Overal kregen ze snoep.
En al gauw puilde hun zakken uit van het snoepgoed.
" Hahaha" zei 1 an de kinderen." Dat komt door jou"
" We hebben nooit zoveel snoep gehad, je kan zo goed boooo.... roepen en je er echt uitziet"
" Blijf maar bij ons" zeiden de kinderen.
Dan krijgen we nog veel meer"
Het spookje riep nu nog harder booo.....Iedere keer als ze bij een deur kwamen.
Ze hadden een reuzepret.

 

Toen het later werd moesten de kinderen weer naar huis.
Ze bedankte het spookje dat hij zo mooi boo had geroepen.
" Morgen zien we je weer"riepen ze.
Spookje schrok.....
" Euh....ik ben er morgen niet, ik woon in een ander dorp en morgen moet ik weer naar huis"
Dat vonden de kinderen jammer.
" maar misschien mag je volgend jaar weer komen" vroegen ze.
" Ik zal het vragen en dan kom ik zeker weer spoken " zei het spookje.
Lachend ging iedereen naar huis.
Het spookje rende ook naar huis. Hij vertelde het hele verhaal aan zijn moeder.
" Mag ik dan weer" vroeg hij.
" Ja" zei zijn moeder." met Hallowwen mag je weer met de kinderen spoken."
Het spookje ging naar bed en droomde van het feest dat Halloween heette en waar hij gewoon met de kinderen kon spelen zonder dat ze bang voor hem waren.

Zo kan het gebeuren dat met Halloween soms een echt spookje tussen de verkleedde kinderen  loopt.
Die  het heel gezellig en leuk vind om Booooo.......te roepen
en om je aan het schrikken te maken......

 

Laat je een berichtje achter in het gastenboek???