Op zoek naar Tante Vergeetweleenswat

Heksje en Zonnestraaltje stonden voor het raam in het torenkamertje van het kasteel.
Regen kletterde tegen de raampjes aan.
Ze zouden vandaag in de tuin gaan spelen bij de vijver.
Er waren kleine eendjes en die wilde ze brood gan brengen.

Maar helaas.....
Het bleef regenen en donderen en grote bliksenflitsen schoten door de lucht.

" Ik weet wat" zei Heksje "Laten we vanmiddag pannenkoeken gaan bakken, dat mag best wel van tante"
"Ja lekker.....met bosbessensaus" zei Zonnestraaltje.
"Yummie...lekker" zei Heksje "kom we gaan het even vragen aan tante"
Ze holde met zijn tweetjes de honderd treden af.


"Oehoe....tante" riep Heksje en Zonnestraaltje riep ook " Oehoe tante Wellie!!!
Maar ze hoorden of zagen tante helemaal niet.
"Wat gek" zei Heksje "Tante gaat niet zomaar weg, dan zou ze het zeker zeggen, ze moet hier ergens in de buurt zitten."
" Kom we gaan haar zoeken" zei Zonnestraaltje.

"Ze liepen de gangen door naar de grote keuken.
Maar daar was tante ook niet.
Ze renden het hele kasteel door en nog steeds was tante niet gevonden.

" Waar kan ze nu zitten" zei Zonnestraaltje "Ze is toch niet vliegen met dit vieze weer"
" Het enigste wat ik kan bedenken is in de kelders beneden" zei Heksje en ze keek een beetje vreemd naar Zonnestraaltje.
" Kom" zei Zonnestraaltje "Dan moeten we daar gaan kijken"
Ze trok aan Heksjes mouw,maar die bleef stokstijf staan.
" Er is geen licht in de kelders" zei Heksje.



" Dan nemen we een lantaren mee" zei Zonnestraaltje "misscien is ze wel gevallen of ze weet niet meer hoe ze terug moet."
" Je hebt gelijk" zei Heksje "Vooruit laten we gaan zoeken"
Ze vonden al gauw een lantaren in de keuken.
Zonnestraaltje stak het kleine kaarsje aan wat erin zat en ze liepen naar de keldertrap.

Voorzichtig liepen ze de keldertrap af.
Ondanks het lantarentje was het geheimzinnig donker in de kelder.
"Jakkes" riep Zonnestraaltje "Ik voel spinnewebben"
" Ja, hier komt haast nooit iemand, dus de muizen en spinnen hebben het rijk alleen en de spinnen weven hele grote webben hier"
Heksje was helemaal niet bang voor spinnen.
Maar Zonnestraaltje vond het maar griezelige beesten.


Ze pakte Heksje stevig vast en ze liepen verder de kelder in.
" Wat is het hier groot" fluisterde Zonnestraaltje.
Het lantarentje was klein en Heksje en Zonnestraaltje konden niet ver vooruit kijken.
Ineens bleef Heksje stokstijf staan.

" Hoor je dat" zei ze en het klonk een beetje bang " Ik weet niet wat dat is"
Voetje voor voetje schuifelde ze verder,
Daar was het geluid weer.
Ze bleven staan en luisterde aandachtig, ze hielden elkaar stevig vast.
Opeens begonnen ze alletwee te lachen en het klonk erg opgelucht.

" Grumpy" riepen ze alletwee tegelijk.
En ja hoor.....Daar klonk een zacht gemiauw.
Het kwam dichterbij en nu hoorde ze ook de stem van tante.
Ze praatte tegen het kleine poesje.
Heksje en Zonnestraaltje begonnen te roepen.
" Tante......Tante...waar ben je nou....we zijn je aan het zoeken"

Daar kwam tante de hoek om en ze had kleine Grumpy op haar ene arm en in haar andere had ze een grote lantaren.
" De deugniet was de kelder in gekropen en daar kan hij makkelijk verdwalen" zei tante.
Het is hier zo groot en donker"
Ze liep voor Heksje en Zonnestraaltje uit op weg naar de keuken.



" Kijk ons nou eens" zei tante toen ze in de keuken stonden.
"We moeten allemaal in bad, we zitten onder de spinnewebben en zijn helemaal vies van de kelders."

Heksje en Zonnestraaltje liepen achter tante aan op weg naar de badkamer.
Eerst maar even badderen en dan zou ze vragen of ze pannenkoeken mochten bakken.
Al gauw was de badkuip vol en tante strooide er heerlijk badschuim in,zodat ze veel schuimbubbles hadden.

Heksje en Zonnestraaltje hadden reuze pret in het bad.
Na een tijdje gingen ze zich weer aankleden, nu zouden ze vragen voor de pannenkoeken.
Maar wat een verrassing.....

Toen ze de keuken binnen kwamen rook het naar heerlijke pannenkoeken en op tafel stond een grote schaal te dampen.
Er lag een stapel pannenkoeken op en een kan met bosbessensaus stond ernaast.
"Ik dacht we moesten maar pannenkoeken bakken" zei tante." ik ben maar vast begonnen"

" We wilde het juist vragen"Zei Heksje " Wat goed dat je alles al hebt klaar staan"
" Ja" zei tante " Dan hebben we dezelfde gedachten gehad"
" Kom we eten eerst een pannenkoek en dan gaan we verder met bakken"
Heksje en Zonnestraaltje begonnen te lachen.

Wat een heerlijke logeerpartij was dit.
Ze hoopten dat ze nog vaak bij tante mochten logeren als deze logeerpartij voorbij was.