Dadels.....

Dadelpalmen worden al sinds 5000 jaar in Mesopotamië verbouwd.
Tegenwoordig vindt men deze cultuurplant in bijna alle tropische gebieden.
Wanneer de vruchten rijp zijn om te eten, hebben ze een glanzende, honingkleurige huid en hebben ze de grootte van een duim.
3 tot 4 dadels leveren al een derde van de dagelijkse behoefte van de mens aan ijzer. Dadels zijn dus een belangrijke "ijzerleverancier" onder de voedingsmiddelen.
Verse vruchten worden bevroren geïmporteerd en voor verkoop ontdooid.
Ze smaken niet zo zoet als gedroogde.
De kwalitatief beste dadels zijn de "muskaatdadels" uit Tunesië.

Feijoa.....

De groene feijoa wordt ook wel ananasquave genoemd en behoort tot de familie van de mirtachtigen.
De feijoa groeit vooral in de Zuidamerikaanse subtropen maar ook in Afrika en Azië.
Alleen wat het uiterlijke betreft, lijkt de vrucht op de avocado.
Het gele vruchtvlees smaakt geurig zoet. Feijoa's worden rauw gegeten door ze open te snijden en uit te lepelen.
Ze kunnen ook gepureerd in crèmes verwerkt worden.

Tamarillo......

Een oranje- tot scharlakenrode, glanzende, eivormige vrucht.
Tamarillo behoort tot de familie van de nachtschaden en wordt ook boomtomaat genoemd. Sinds eeuwen wordt deze vrucht door de Indianen in Noordelijk Zuid-Amerika verbouwd.
Het vruchtvlees is sappig, smaakt licht zoet en ruikt naar abrikozen.
Rijpe vruchten hebben een rode schil die je trouwens niet kunt eten.
Als je de vruchten kort in kokend water legt, is de schil er makkelijk af te halen.
Tamarillo's kunnen zoet, bijvoorbeeld als compôte, of hartig, als salade en bijgerecht bij vlees, bereid worden.

Kaki......

De zacht oranje tot rode kakivruchten, ter grootte van een tomaat komen uit Oost-Azië. Tegenwoordig worden kakibomen echter ook in Italië geteeld.
De zure kakisoorten kan men pas eten wanneer ze volrijp zijn.
Anders smaken ze flauw.
Rijpe kakivruchten herkent men aan de doorschijnende glans van de schil en aan de zachtheid van de vrucht.
Ze hebben geleiachtig vruchtvlees met een zoet abrikozen-perziken aroma.
Sharonfruit is een kakisoort zonder looizuur.
De vruchten kunnen gegeten worden voordat ze geheel rijp zijn.
Kakivruchten bevatten bijzonder veel carotine. 

Vijgen.....

De vijgeboom komt uit Klein-Azië.
Tegenwoordig worden vijgen vooral geteeld rond de Middellandse Zee, in Zuid-Afrika, Californië en Zuid-Amerika.
Rijpe vruchten hebben een geelpaarse schil.
Overrijpe vijgen zien er dof uit en voelen zeer kleverig aan.
Als de schil vlekkerig wordt, zijn de vijgen zo goed als oneetbaar.
Verse vijgen worden geschild, opengesneden en dan uitgelepeld.
Het aroma komt het best tot zijn recht als de vruchten koud zijn. 

Pomelo.....

Een kruising van de "oude pompelmoes" komt uit Zuidoost-Polynesië.
Een nieuwe teeltsoort komt vanuit Israël op onze markt.
De geelgroene vruchten wegen 2,5 kilo en zijn familie van de grapefruit.
Het vruchtvlees is sappig en stevig. Wat smaak betreft lijken pomelo's op bramen.
Pomelo's zijn uitstekend geschikt voor marmelade of gelei. 

Kumquats.....

Deze oranjekleurige vruchten worden vaak voor kleine sinaasappels aangezien.
Ze behoren echter niet tot de citrusvruchten.
Ze worden niet groter dan kersen of mirabellen. Kumquats komen uit Zuid-Oost-China en Japan.
De dunne schil smaakt pittig-zoet.
Het vruchtvlees daarentegen bitter-zurig.
Kumquats worden niet chemisch behandeld.
Je kunt ze daarom zonder problemen ongeschild eten.

Lychees.....

De ronde vruchten groeien tegenwoordig in subtropsiche gebieden.
De kleur van de met schubben bedekte schil verandert naarmate de vrucht rijper wordt.
Van rose en scharlakenrood naar roodbruin.
De schil is ruw en gemakkelijk in te drukken.
Lychees kunnen als gekookte eieren gepeld worden.
Het glazige, zachte, witte, sappige vruchtveels smaakt naar een mengeling van druiven en zure kersen, met eenpittigheid die aan muskaat doet denken.
Lychees zijn zeer geschikt voor fruitsalades en geliefd als compôte.
Fijnproevers waarderen lychees als bijgerecht bij diverse vis- en vleesgerechten.

Carambola`s

Ook wel stervruchten geheten.
Indonesische naam ‘Buah Belimbing’.
Het zijn knapperige gele vruchten die rauw met schil worden gegeten.
Ze hebben een licht zuur aroma
En zijn zeer decoratief wanneer ze in stervormige plakjes worden gesneden.

Papaja’s

Worden in Azie rauw (rijp) als fruit gegeten.
Of (onrijp) gekookt of gefrituurd als groente gegeten.
De schil is groen-geel, het vruchtvlees is geel tot oranje,
ruikt naar rijpe abrikozen en smaakt meloenachtig maar steviger.

Passievrucht

Ronde paars tot roodbruin gekleurde vrucht.
De schil is hard en leerachtig en verschrompeld bij het rijp worden.
De schil is niet eetbaar.
Binnenin de passiefruit bevinden zich de pitjes met geelgekleurd vruchtvlees erom heen.
Deze pitjes en vruchtvlees kan men eten.
Het vruchtvlees van de passievrucht is fris zoetzuur van smaak.
De passievrucht is op smaak als de schil iets begint te rimpelen

Guave

De vrucht is een afgeronde, ovale, appel- of peervormige, 4-12 cm lange en tot 450 g zware bes.
Aan het einde van de vrucht blijft de krans van kelkbladeren behouden.
De dunne schil is groen tot geelgroen, vaak roze gevlekt, mat glanzend en wasachtig.
De vrucht is rijk aan vitamine C, β-caroteen en pectine.
Het vruchtvlees is volrijp zacht, sappig, door kleine steencellen korrelig, wittig, gelig, geelgroen of roze van kleur
en in het midden vaak rood getint.
De smaak is aangenaam zoetzuur aromatisch, op aardbei of peer gelijkend.
De vruchten kunnen zaadloos zijn of afhankelijk van het ras 100-550,
tot 3 mm grote, harde zaden bevatten.
De vruchten kunnen uit de hand worden gegeten
Tot marmelade, jam, compote worden verwerkt
En voor de productie van frisdranken, vruchtensappen, vruchtenwijn en likeur worden gebruikt

Granaatappel

Granaatappels komen oorspronkelijk uit Perzië en worden al eeuwenlang verbonden met allerlei culturen en religies als een symbool van vruchtbaarheid.
De granaatappel stamt uit het Midden-Oosten en behoort botanisch gezien tot de bessen.
Van de granaatappel zijn alleen de zaden of eigenlijk het omhulsel daarvan, in culinair opzicht van belang.
De granaatappel heeft een frisse zoetzure smaak.
Granaatappel kan puur gegeten worden en gebruikt worden voor sappen of als garnering.
De pitjes zijn fraai op bijvoorbeeld een fruitsalade of als decoratie voor een romig dessert, op ijs of een kaastaart.
Ze smaken vooral lekker in combinatie met amandelen en vormen een heerlijke garnering voor couscous. In India en Pakistan worden ze ook gebruikt in vleesgerechten.
Verder kan de granaatappel worden gebruikt voor sappen; pers het sap voorzichtig uit met behulp van een handmatige citruspers, met een elektrische pers verpulver je de zaadjes wat het sap bitter maakt.

Tips
• Het sap geeft vlekken die nauwelijks te verwijderen zijn, dus opgepast met morsen.

Kiwano

De vrucht heeft een oranje gekleurde schil met scherpe stekels.
Het groene, geleiachtige vruchtvlees is lichtgroen van kleur en is verdeeld in vakjes met daarin veel eetbare pitjes.
De kiwano heeft een frisse smaak die lijkt op een combinatie van banaan met meloen en een tikje komkommer.
Een onrijpe kiwano is groen van kleur.
Tijdens het rijpingsproces verkleurt de schil van groen naar oranje.
Tijdens dit proces kan het vruchtvlees al worden gegeten.



Lychees met chocolade en gember....

Neem 24 gepelde en ontpite lychees.
Verdeel ze over 4 glazen of dessertschaaltjes.
Snipper 4 bolletjes gember en stooi ze over het fruit.
Neem 3 eetlepels gembernat, doe er een theelepeltje cacaopoeder bij en 1/8 slagroom.
Klop het stijf en verdeel het over de lychees.